بـــــــی وفـــــا

مــن به انــدازه چشمان تو غمــگـین مانـــدم و به انـدازه هر بــرق نگاهــت نگــران /تـــو به انـدازه تنــهایـی مــن شــــاد بمــان

كــــوچــــه...

 

بــی تـــو، مهتاب‌شبـــی، باز از آن كوچه گذشتم

 

  همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم

 

  شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،

 

  شدم آن عاشق دیوانه كه بودم.

 

  در نهانخانه جانم، گل یاد تو، درخشید

 

  باغ صد خاطره خندید،

 

  عطر صد خاطره پیچید:

 

  یادم آمد كه شبی باهم از آن كوچه گذشتیم

 

  پر گشودیم و در آن خلوت دل‌خواسته گشتیم

 

  ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

 

  تـــو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.

 

  من همه، محو تماشای نگاهت.

 

  آسمان صاف و شب آرام

 

  بخت خندان و زمان رام

 

  خوشۀ ماه فروریخته در آب

 

  شاخه‌ها  دست برآورده به مهتاب

 

  شب و صحرا و گل و سنگ

 

  همه دل داده به آواز شباهنگ

 

  یادم آید، تو به من گفتی:

 

  ـ «از این عشق حذر كن!

 

  لحظه‌ای چند بر این آب نظر كن،

 

  آب، آیینه عشق گذران است،

 

  تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است،

 

  باش فردا، كه دلت با دگران است!

 

  تا فراموش كنی، چندی از این شهر سفر كن!»

 

  با تو گفتم:‌ «حذر از عشق!؟ - ندانم

 

  سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،

 

  نــتـــــوانم!

 

  روز اول، كه دل من به تمنای تو پر زد،

 

  چون كبوتر، لب بام تو نشستم

 

  تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم . . .»

 

  باز گفتم كه : «تو صیادی و من آهوی دشتم

 

  تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

 

  حذر از عشق ندانم، نتوانم!»

 

  اشكی از شاخه فرو ریخت

 

  مرغ شب، ناله تلخی زد و بگریخت . . .

 

  اشک در چشم تو لرزید،

 

  ماه بر عشق تو خندید!

 

  یادم آید كه: دگر از تو جوابی نشنیدم

 

  پای در دامن اندوه كشیدم.

 

  نگسستم، نرمیدم.

 

  رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌های دگر هم،

 

   نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،

 

  نه کُنی دیگر از آن كوچه گذر هم . . .

 

  بی تو، اما، به چه حالی من از آن كوچه گذشتم!

   (فريدون مشيري)

 

  + شب يلــدا نزديكـــه، پيشاپيش تبــريكـــ ميگم...

  اربــعين حسيني هم تسليت....

  التماس دعـــا...

 

[ چهار شنبه 27 آذر 1392برچسب:,

] [ 18:48 ] [ مهدیــــس ]

[ ]

گــُمَمْ...(خودنوشت)

  هنوزَم گــُمــَـم

  تو خاطِراتي كِه لَحظِه بِه لَحظِه نابـود و دوباره ز ِندِهَ ــم ميكنن!

  مثل مـَـرگِ تَدريجـــي....

  گــُمَم تو دَسْتــْهايِ تــــو

  دَسْتْهايي كِه چِه سادِه  دَسْتْهامـــــو رَهـــــا كَردن!

  گــُمَم تــو چِشْمْهـــــــاتـــْــــ

  چِشْمْهــــايي كِه با بَستَن ِ  چِشْمْهات بِه روشون

  بـــــَـرق ِ چِشْمْهاي منو هَم خاموش كـَــــردن...!

  حَتــّـي گــُمَـمْ تووو خـُــودَم!

  با ايْنْهَمــــِـــــــه

  مــَـن...

  اَزَت گـُـذَشْتـَــم؛

  اَزَت گــُذشــْتَم تا زندِگــي اي رو بــِسازم...

  زندِگي اي كِه آهِ حَسْـــرَتِت رو بُلَنـْــــــد كُــنـِــــه !!! :|

  يــِه چيزي رو ميدونــــــــي؟

  از دَست دادن ِ آدَمايِ خـــوب سَخْتـَــه،نِميگم خوبـَـــم امــّا مُهم اينـِــه كِه آدَمـَــم....

  پَشيمـون نيستَم از گــُذَشتــــَـــن

  پَشيمون نيستَم از گــُـم شُـدَن

  پَشيمون نيستَم از پــِنهـــان كَردَن ِ حِسَّــم بـِه تــــــــو

  چــون ميخوام زنــدِگــي كـُنـَـــم؛

  زنـــدِگي اي كـــِه ..........

  بيخيــــال :|


  + يه لطفــي كن، ديگه نبـــاش؛هيچ جــاي زنــدگيـــم :|

[ سه شنبه 26 آذر 1392برچسب:,

] [ 11:28 ] [ مهدیــــس ]

[ ]

قــَهـوه ي تــَلْـخ...(خود نوشت)

 

  يــِـه قـَهْو ِه يِ  گــرم اما سـَـرد...!

  يـِه بُغـْض كُهــنْــِه ميــــون ِ گـُذَشْتِــه و آيَنْـــدِه...

  وَ يـِه دُنْيـــــــــــــا خاطِــره از تـــو و اون :|

  يــِـه عَكْــس كُهــ نـِــه از اون توي ِ دَسْتَـــــم

  وَ يـــِه حـَرفـــِـ سَنْگيـــن از تـــو تـــويِ گــوشَــم،

  جـــا مونـــدِه هَنـــوز....

  دِلْتــَـنْــگـَم، نِميدونــَــم بَراي ِ كــــي

  بُغــض دارم و نـِـمي دونــَـم از چــــي

  ناگهــــــــان يــــادِ چشمهــــايِ تــــــــو افتادم

  و قَهـْــوه رو يـِكْجــــا ســـَر كِشيـــدَم

  زَهـــْـر بــود :|

  با اونهَمِه شِكَــر كِه شيــرينـِش كــَردِه بودَم!

  اما انگــار چيزي كِه ســـَر ميكِشيدَم قَهـوِه نــَبــود! خـــاطِــره و بـُغْـضْ بــــود....!

  طَعْمَـــشْ گـَلويـــَم رو ســوزانــْد،مِعْدِه اَم را هَم هَميــنطــور...!

  بــَعد از ايـن ، هَر قَهــْو ِه اي را كـِه بــِه خـوردَم دَهَنْد هَمين مـــَز ِه را بَرايـــَم دارَد :|

  بـــي وُجــود ِ او هَمِه چيــز بَرايَم زَهْـــر اسْت حَتـّـــي ..... :| :|

 

  + تلاش نكن، اين وضعيت همينطور ميمونه، هيچ چيزي تغيير نميكنه 

  حتي اگر از اول شروع كني...!

  .....

  اين دل هم مثل تو عذاب ميكشه يا شايد هم بيشتر از تــو...

  :|

[ یک شنبه 17 آذر 1392برچسب:,

] [ 20:27 ] [ مهدیــــس ]

[ ]

من همه مردگان بودم . . .

  مـــَن تَــمامی مُــردِه گــان بـــودم: 
  مُــردِه ی پــَرَنـْدِه گانی کِــه می خــوانــَند 
  و خــاموش اَنـــد، 
  مـــُردِه ی زیــباتَـرین جانِــوَران 
  بــَرخــاک و در آب، 
  مُـــرده ی آدَمــیان هَــمِـه 
  از بـــَد و خــوب. 
  ....
  مَــن آنـجا بـــودم 
  در گـُذَشـْــتــِه 
  بـــی ســـرود 
  بـــا مــَن رازی نـَبــود 
  نــَ
 ــــه تبسمی 

  نــَ ـــه حــَسْــرَتـــی. 
  ....
  بــِـ ــه مـــِهــْر 
  مـَــ
 ــرا 
  بــی گــــاه 
  دَر خـــوابـــ دیــــدی 
  و بـــا
تـــ ـو 
  بیــــدارشُدَمـــــ

  (احمد شاملو)

 

  + هنوز هم مرده اي بيش نيستم :|

[ شنبه 16 آذر 1392برچسب:,

] [ 21:6 ] [ مهدیــــس ]

[ ]

دست نوشته...

[ جمعه 8 آذر 1392برچسب:,

] [ 19:15 ] [ مهدیــــس ]

[ ]

هَمه چيز عَوَض شُدِه...

شب ِسَردیِست...

مَن تَنهــآیَــم..!
خوآب ِشَبآنه اَم اِنگـآرحَرآم شُدِه بَرمَن!
سُکوُت ِشَب گَردهآ آرآمِش ِاَزدَست رَفتهِ اَم رآ بآزمیگَردآنَد...
و دَراُتآق ِهَفت مِتری میِنویسَم بِه یآدِ آرِزوُ هآیَم...
آرِزوُهآیی کـِه دَستی بَرآیِ اِجآبَتِشآن به آسِمآن نَرَفتِه...
اتِفاق ِجدیدی نیُفتآده...داستآن ِعجیبی هَم نیست...
فَقَط مَن مَشغوُلِ نِوِشتَن شُدِه اَم....
دَستِ خوُدَم نیِست...شآد نیِستَم..قَلَمَم هَم شآد نیِست...
اصـــلاَ چرآ چــآیِ شیِرین بآیَد تُــرش بِشَوَد...؟!
شآیَد یِک فِنجآن چــآیِ بِدوُنِ شِکَر...اِحتِمآلآ کَمِی تُرشِی چآشنِی اَش بآشَد...
شآیَد مِیخوآهَد بِفَهمآنَد رِوآلِ هَمِه چِیز عَوَض شَدِه اَست....

 

+ خيلي چيزا خيلي وقته كه واسم عوض شده ... :|

[ پنج شنبه 7 آذر 1392برچسب:,

] [ 18:58 ] [ مهدیــــس ]

[ ]