بـــــــی وفـــــا

بالاخره بازم بعد از چند روز وقت كردم بيام به وبلاگم و كمي از خودم و روزگارم بنويسم...

بقول شاعري : حال من خوب است،اما تو باور نكن!

قبولي دانشگامو گرفتم و انشالله از اواسط مهــر دانشجو ميشم! ^__^

چه زود گذشت...

روزايي كه انتظار تموم شدن مدرسه و كنكور و درس و اينچيزا رو داشتيم!

اما حالا به حال همون روزا حسرت ميخوريم!

وارد ِ يه مرحلــه ي جديد شدن بد نيست...

اما ياد روزاي گذشته و شروع دغدغه هاي جديد هم خودش عالميــه!

تو اين يه ماه كلي مشكل داشتم...

از روزاي سخت و پراسترس بگير تا مشكلات شخصي و كلاس و دانشگاه و كلي چيزاي ديگه...

امــا خــدا بزرگــــه ، خداروشكر كه بازم خيلي جاها به دادم ميرسه :-)

درد و دلـــا كه تمومي نداره ولي سرتونو درد نميــارم دوستــان ;-)

پي نوشت:شروع ماه مهر رو به بچه مدرسه اي هاي عزيز تبريــك ميگم(از روزاي خوبتون استفاده كنيد)

به دانشجو هاي عزيز هم ، هم تسليت و هم تبريك عرض ميكنم :-D

دنیا که شروع شد، زنجیر نداشت

خدا دنیای بی زنجیر آفرید

آدم بود که زنجیر را ساخت...شیطان کمکش کرد

دل، زنجیر شد... زن، زنجیر شد

دنیا پر از زنجیر شد و

آدم ها، همه ديـــوانه ی زنــجیری!

اگر پرنده را به قفس بیندازی،
مثل این است که پرنده را قاب گرفته باشی!

و پرنده ی قاب گرفته، فقط تصور باطلی از پرنده است...

منت آب و دانه بر سر او مگذار و امنیت و رفاه را به رخ او نکش...