بـــــــی وفـــــا

این روزهــــا
همه اش در من بـــرف می بارد
آنقدر سنگین
که آدم برفی ها
در من امپراطوری راه انداخته اند
و من
حتی
جرئت ِ خندیدن به دماغ های هویجی شان را ندارم!
این روزهــــا
زمستان تر از زمستانی ام که در آنم
و چهلچراغی از قنـــدیل و بغض
آویزان کرده ام اینجا
درست بالای سر شومینه ای
که تو در آن هیــــزم نمی ریزی

بعضی از آدمها پر از مفهوم هستند

پر از حس های خوبند

پر از حرفهای نگفته اند

چه هستند، هستند

و چه نیستند، هستند

یادشان،خاطرشان

حس های خوبشان

آدمــــــها

بعضی هایشان

سکوتشان هم پر از حرف هست

پر از مرحم به هر زخم است .